امروز روز جهانی وبلاگ بود.

اینروز را به تمام دوستان وبلاگرهاتبریک میگویم.

وبلاگ ، مکانی مجازی برای تعامل اندیشه های متفاوت است.

جاییکه، زمانی را برای اندیشیدن وتامل در انجا سپری کرده و با  خواندن نوشته ها با دنیای نویسندگان وبلاگ ها اشنا میشویم وهمین باب دوستیهای بسیاری را برویمان میگشاید.گهگاهی نیزاین ارتباطات،

از فضای مجازی بیرون امده وپا به دنیای واقعی مینهد.

نمونه ای از این را من و یکی از دوستان بلاگر در نهایت زیبایی و در مکانی مقدس تجربه کرده ایم.

دو یا سه ماه پیش از طریق وبلاگ یکی از دوستان با او اشنا شدم.

متوجه شدم همکار نیز هستیم.نوشته های وبلاگ او ، بیشتر در حیطه تخصصش بود.از طریق صفحه نظرات اولین ارتباط برداشته شدو این شروع دوستی مجازی ما بود.ارتباط تلفنی نیز بدان اضافه شد. ولی دوستی موقعی پایدار میشود که به صورت دیدار دراید.در حالیکه فاصله ما قدمی بود از شمال تا مرکزاین سرزمین پرمهر.

ارتباطات ادامه داشت تا اینکه ، خواهران هیئت قرانی محل پیشنهاد یک سفر زیارتی به قم و جمکران را به من دادند.برنامه ریزی انجام شد و فقط زمان برنامه با مشکل برخورد کرد.خواهران مایل به انجام سفر در زاد روز میلاد اقا امام زمان (عج) بودند ولی به دلیل امتحانات شهریور بچه های مدرسه،این کار برایم مقدور نبود، که کار هیئت دولت و تعطیلی پنج شنبه ، بلافاصله این اردو را راه انداخت.به دوستم زنگ زدم وپیشنهاد یک ملاقات حضوری در قم را دادم واو نیز موافقت نموده وبا خانواده در انجا حضور یافتند.ما نیز در شب جمعه به جمکران رسیدیم .مکان ملاقات را کنار درب شماره 6 مسجد قرار دادیم.و انجا همدیگر را ملاقات نمودیم. برای هردو یمان این یک  تجربه  زیبا وشیرین وبیاد ماندنی بود.به دوستم گفتم که در چه شب عزیز( شب جمعه ،بعد میلاد) و در چه مکان مقدسی(مسجدمقدس  جمکران) با هم دیدار نمودیم واین میتواند شروع یک دوستی خوب باشد.روز بعد که باید از هم جدا میشدیم با خانواده به دیدار خانواده ایشان رفتیم تا انها نیز با هم اشنا شوند و این کار انجام شد.دخترانمان نیز با هم دوست شدندو چند عکس یا دگاری نیز باهم گرفتیم.در پایان نیز دوست خوبم با هدایایی شرمنده امان کردند.از هم خداحافظی کرده وبسوی دیار خودمان حرکت کردیم در حالیکه شیرینی دوستیمان با گزهای اصفهانی ، شیرینتر شده بود.

.