|
ماه و مهر 
|
بچه های موسسه فرهنگی اشراق بابل فیلمی را از متن کتاب سیاحت غرب حاج اقا نجفی قوچانی تهیه کردند که بسیار جالب واموزنده است. در این فیلم از ایه های قران و خطبه های امام علی علیه السلام پیرامون لحظات مرگ ودنیای قبر استفاده شده است که خطبه را در این جا گرداوری کردم. امام در خطبه221میفرمایند:( خطاب به انانی که به زیارت اهل قبور میروند) شگفتا چه مقصد بسیار دوری وچه زیارت کنندگان بیخبری وچه کار دشوار و مرگباری پنداشتند که جای مردگان خالی است.انها که سخت مایه عبرتند.واز دور با یاد گذشتگان فخر میفروشند.ایا به گورهای پدران خویش مینازند؟ ویا به تعداد فراوانی که در کام مرگ فرو رفته اند؟ ایا خواهان بازگشت اجسادی هستند که پوسیده شد؟ و حرکاتشان به سکون تبدیل گشت؟ انها مایه عبرت باشند سزاوار تر است تا تفاخر. اگر با مشاهده وضع انان به فروتنی روی اورند عاقلانه تر است تا انان را وسیله فخر فروشی قرار دهند. اما بدانها با دیده های کم سو نگریستند وبا کوته بینی در امواج نادانی فرو رفتند.اگر حال انان را از خانه های ویران وسرزمینهای خالی از زندگا ن می پرسیدند پاسخ میدادند: انان با گمراهی در زمین فرو خفتند و شما نا اگاهانه دنباله روی انان شدید. بر روی کاسه های سر انان راه میروید وبر جسدهایشان زراعت میکنیدو انچه به جا گذاشته اند میخورید وبر خانه های ویران انها مسکن گرفته اید وروزگاری که میان انها وشماست بر شما گریه و زاری میکند . انها پیش از شما به کام مرگ فرو رفتند وبرای رسیدن به ابشخور از شما پیشی گرفتندشرح حال رفتگان در حالیکه که انان دارای عزت پایدار و درجات والای افتخار بودند.پادشاهان حاکم یا رعیت سرافراز بودند که سرانجام به درون برزخ راه یافتند. وزمین انها را در خود گرفت واز گوشت بدنهای انان خورد واز خون انها نوشید. پس در شکاف گورهای بیجان وبدون حرکت پنهان مانده اند.نه از دگرگونی نگرانند. و نه از زلزله ها ترسناک ونه از فریادها سخت هراسی دارند . غائب شدگانی که کسی انتظار انها را نمیکشد وحاضرانی که حضور نمی یابند.اجتمایی داشتند وپراکنده شدند. با یکدیگر مهربان بودند وجدا گردیدند. اگر یادشان فراموش گشت یا دیارشان ساکت شدبرای طولانی شدن زمان یا دوری مکان نیست بلکه جام مرگ نوشیدند. گویا بودند لال شدند.شنوا بودند وکر گشتند. حرکاتشان به سکون تبدیل شد .چنان ارمیدندکه گویا بیهوش بر خاک افتاده ودر خواب فرو رفته اند. همسایگانی هستند که با یکدیگر انس نمیگیرند و دوستانی هستند که به دیدار یکدیگر نمیروند.پیوندهای شناسایی در میانشان پوسیده و اسباب برادری قطع گردیده است. با اینکه در یک جا گرد امده اند تنهایند .رفیقان یکدیگرند واز هم دورند.نه برای شب صبح گاه میشناسند و نه برای روز شامگاهی. شب یا روزی که به سفر مرگ رفته اند برای انها جاویدان است.خطرات ان جهان را وحشتناک تر از انچه میترسیدند یافتند ونشانه های ان را بزرگتر از انچه می پنداشتند مشاهده کردند. برای رسیدن به بهشت یا جهنم تا قرار گاه اصلیشان مهلت داده شدند وجهانی از بیم و امید برایشان فراهم امد. اگر میخواستند انچه را که دیدند توصیف کنندزبانشان عاجز میشد. پیام مردگان چهره های زیبا پژمرده وبدنهای ناز پرورده پوسیده شدوبر اندام خود لباس کهنگی پوشانده ایم و تنگی قبر ما را در فشار گرفته وحشت وترس را از یکدیگر به ارث برده ایم. خانه های قبر بر ما فرو ریخته وزیبایی های اندام ما را نابود ونشانه های چهره های ما را دگر گون کرده است اقامت ما در این خانه ها ی وحشت زا طولانی است نه از مشکلات رهایی یافته و نه از تنگی قبر گشایشی فراهم شد. مردم اگر انها را در اندیشه خود بیا ورید یا پرده ها کنار رودمردگان را در حالتی مینگرید که حشرات گوشهایشان را خورده چشم هایشان به جای سرمه پر از خاک گردیده وزبانهایی که با سرعت و فصاحت سخن میگفتند پاره پاره شد. قلبها در سینه ها پس از بیداری به خاموشی گراییده ودر تمام اعضای بدن پوسیدگی تازه ای اشکار شده وانها را زشت گردانیده وراه افت زدگی بر اجسادشان گشوده شده همه تسلیم شده نه دستی برای دفاع ونه قلبی برای زاری دارند. و انان را میبینی که دلهای خسته از اندوه و چشم های پرشده از خاشاک دارند در حالات اندوهناک انها دگرکونی ایجاد نمیشود وسختی های انان بر طرف نمیگردد. یا من له ادنیا والاخره ارح من لیس له الدنیا والاخره
[ جمعه 86/5/26 ] [ 9:32 عصر ] [ فارا عطایی ]
[ نظر ]
|
درباره وبلاگ  با ماه و مهر همسفر جاده های اسمانی باشید. |
