مجموعه نفیس و زیبا به نام (نهج البلاغه) که اکنون در دست ماست و روزگار از کهنه کردن ان ناتوان است و گذشت زمان و ظهور افکار و اندیشه های نوتر وروشن تر مرتبا بر ارزش ان افزوده است. منتخبی از خطابه ها و دعاها و وصایا و نامه ها و جمله های کوتاه مولای متقیان علی (ع) است که به وسیله سید شریف بزرگوار (رضی) در حدود هزار سال پیش گرداوری شده است. کلمات امیرالمومنین (ع) از قدیمی ترین ایام با دو امتیاز همراه بوده است و با این دوامتیاز شناخته شده است: یکی فصاحت و بلاغت و دیگری چند جانبه بودن و به اصطلاح امروز چند بعدی بودن. علی (ع) یگانه کسی است بعد از رسول خداکه مردم به حفظ و ضبط سخنانش اهتمام داشتند.  از چهارده قرن پیش تا کنون جهان هزاران رنگ به خود گرفته فرهنگ ها تغیر و تحول یافته و ذایقه ها دگرگون شده است.  ممکن است کسی بپندارد که فرهنگ قدیم و ذوق قدیم سخن علی را می پسندد و در برابرش خاضع بود فکر و ذوق جدید به نحو دیگری قضاوت می کند اما باید بدانیم که سخن علی(ع) چه از نظر صورت و چه ازنظر معنی محدود به هیچ زمان و هیچ مکانی نیست انسانی و جهانی است. نگاهی کلی به مباحث و مسایل نهج البلاغه: مباحث نهج البلاغه که هر کدام شایسته بحث و مقایسه است به قرار ذیل است: 1.الهیات و ماورائ الطبیعه 2. سلوک و عبادت 3.حکومت و عدالت 4. اهل البیت و خلافت 5. موعظه و حکمت 6. دنیا و دنیا پرستی 7. حماسه و شجاعت 8. ملاحم و مغیبات 9. دعا و مناجات 10. شکایت و انتقاد از مردم زمان 11. اصول اجتماعی 12. اسلام و قران 13. اخلاق و تهذیب نفس 14. شخصیتها