تو کردستان هنوز نیروهای کومله دمکرات از بچه ها قربانی میگرفتند.

مخصوصا تو یکی از ارتفاعات که یکی از نیروهای انها  شبانه روز با دوشکا  بچه ها رو قتل عام میکرد .

این قسمت چند وقتی بود قفل شده بود .بچه ها نمی توانستند پیشروی کنند. هیچ راه حلی هم پیدا نمی شد.

کومه دمکراتها از بالای ارتفاعات دید بسیار خوبی داشتند.پشه اگر جم میخورد باران تیر بود که سرازیر میشد. وضع اگر به همین صورت پیش میرفت وضعیتشان بحرانی میشد.بچه ها متوجه شدند که بالای قله کوه فقط یک نفر از نیروهای دشمن است که چنین وضعیتی رو با ان سلاح (دوشکا) بوجود اورده است.

خدایا خودت کمک کن .

یکی از بچه ها نقشه ای کشید .بالاخره کاری باید کرد.بچه ها گفتند نرو نمیشود توهم مثل بقیه............

اما دیگه فایده نداشت رفت.

اما صدایی نیامد. چی شده .یعنی طرف بخواب رفته .اونکه مثل ساعت کار میکرد.ولی نه جدی جدی هیچ خبری از تیرها نبود . نفس بچه ها بند امده بود.همه منتظر صدای رگبار تیر ها بودند. ولی هیچ صدایی نیامد .یواش یواش نیروی بعدی رفت خبری نشد بازهم نیروی بعدی باز هم خبری نشد.بعضیها شک کردند .نکنه تله باشه .بچه ها جانب احتیاط را رعایت میکردند.بالاخره نفراول به قله رسید .

با دیدن صحنه مقابل رویش  خشکش زد .بچه ها هم یکی یکی رسیدند. همه ان صحنه را دیدند.

ان نیروی کومله در حالیکه فرق سرش بوسیله شمشیری  از وسط دوتا شده، پشت اسلحه دوشکا به هلاکت رسیده بود .

کار چه کسی بود خدا میداند وخدا.

ولی بچه ها موفق شده بودند از یکی از معبرهای دشوار کردستان بگذرند وان را فتح کنند .

ان تنصرالله ینصرکم ویثبت اقدامکم.