ماه و مهر |
چشم ما نگران توست ای ایران ای خاک اهورایی
کار ایران با آمدن شاه سلطان حسین ها تمام است
شاه سلطان حسین (درگذشته به سال ???? خ/???? ق/???? م)آخرین پادشاه سلسله صفوی است. این از آن لحاظ اهمیت دارد که سلسله صفوی به عنوان آخرین رمق های حیات فرهنگ و تمدن اسلامی شناخته می شود. دوران زندیه و افشاریه هر چند واجد خصوصیاتی قابل توجه در حوزه استقلال سیاسی و تجلیات فرهنگی و هنری است ولی هیچگاه نمی تواند در مسیر روبه افول تمدن ایرانی-اسلامی دوران مغرور کننده و رضایت بخشی باشد و از همین رو زمینه ساز دوران نکبت و سرافکندگی سیاسی، فرهنگی و اجتماعی قاجار و پهلوی است. شاه سلیمان هفت پسر داشت که بزرگترین ایشان، سلطان حسین میرزا بود. امرا و خواجه سرایان شاه سلیمان، به توصیه خود او، این فرد نالایق را جانشین شاه مرده کردند. چرا که شاه سلیمان به هنگام مرگ زودرس خود که در سن چهل و هفت سالگى اتفاق افتاد به درباریان خویش گفته بود؛ اگر طالب آسایش هستند بعد از وى پسرش حسین میرزا را به سلطنت بردارند و اگر جویاى نام و تعالى و افتخار، میرزا مرتضى، پسر دیگرش را بر تخت بنشانند. حسین میرزا تا آن هنگام یعنى بیست و شش سالگى از حرم بیرون نیامده بود پس از آن نیز شاه على رغم خروج از حرم خانه و جلوس بر تخت پادشاهى، از نظر فکرى از آن محیط و تأثیراتش بیرون نیامد و همواره تحت نفوذ خواجه سرایان و زنان حرم سرا قرار داشت. شاه بى خبر از امور، و نزاع درباریان در کسب هر چه بیشتر ثروت که گه گاه مناقشاتى را هم به همراه داشت و پادشاه از آن بى اطلاع مىماند، موجب بروز اوضاع نابسامان داخلى در همه زمینهها شد. راهها امنیت خود را از دست داد و مأموران تأمین - راهدارها - خود به ضرورت، قافله غارت مىکردند. گه گاه نیز، براى آن که به دربار نشان دهند تا چه حد وظیفه شناس هستند و اغلب به منظور کسب پاداش و انعام، سر مردگان قبرستان را به عنون سر دزدان و راهزنان بر نیزه کرده به پیشکش همایونى مىفرستادند.
علی الظاهر دورانی که در آن به سر می بریم زمانی است که باید از ظهور دوباره کسانی که ممکن است راه تحقق تمدن اسلامی را منحرف کنند و با تذبذب، ترس و ضعف نفس خود دستاوردهای فرهنگی و سیاسی ایرانی های نخبه و دلیر را به باد دهند، نگران کننده است. این ابراز نگرانی معظم له بی تردید ناشی از نگرش عمیق ایشان نسبت به آینده ی ایران و اسلام است، چراکه بارها از زبان ایشان انقلاب اسلامی، نظام اسلامی، دولت اسلامی و کشور اسلامی، مقدمه ای برای تحقق تمدن اسلامی معرفی شده است. مقدمه ای که با نفوذ جریان سکولار به بدنه ی مدیریتی کشور(مطلبی که معظم له در دیدار با هیأت دولت در 2/6/87 عنوان کردند) و حاکمیت اشباه شاه سلطان حسین ها که بیشتر بدنبال تنش زدایی ناشی از ترس دیپلماتیک هستند تا صدور انقلاب اسلامی، حتماً سد خواهد شد. [ سه شنبه 87/10/3 ] [ 8:5 عصر ] [ فارا عطایی ]
[ نظر ]
|