|
ماه و مهر 
|
چندهفته ایی بودکه این مرض تموم پاهامو گرفته بود . لکه های سیاه با دردهای شدید توان راه رفتن عادی رو از من سلب کرده بود.. چند روزی هم بیمارستان بستری بودم...دکتر هم چیزی ازش متوجه نشده بود... می گفت هرچی هست از عوارض کلیه است.. شاید عفونتی از راه اب اموزشکده بود که الودگی داشت... 19 سال داشتم..اون سال، بعد تموم شدن دوسال تربیت معلم ، مدیر مرکزمون منو همونجا نگهداشت تا در سر پرستی به خانوم گرزین، سرپرست خوابگاه خومون توی سالا ی قبل، کمکش کنم..دو روز هم مدرسه می رفتم ..بقیه روزها رو هم شبانه روزی توی خوابگاه اموزشکده بودم...اخه تربیت معلم منحل شده بود و بجاش اموزشکده شروع بکار کرد... اخرای سال 75بود که این مرض اومد سراغم.. خیلی روی روحیه ام اثر گذاشته بود..درد زیادی داشت و پاهام ورم کرده بود. خواهرم می خواست با خانواده برن مشهد.. به من گفت تو هم همرامون بیا.. گفتم با این پاها مزاحمتون میشم..گفت بیا..خودم مواظبتم.. خلاصه رفتیم.. هر چقدر نزدیکتر میشدیم..دلتنگیم بیشتر میشد.. یه شب بیشتر نمیخواستیم بمونیم.. تا رسیدم مسافر خونه ..یه استراحتی کردیم و راه افتادیم طرف حرم.. خودتون حال و هوای یه زایری که با دل شکسته میره پیش اقاش رو می دونین... باور کنین اصلا روم نمیشد از ش شفامو بخوام... خجالت میکشیدم...رفتم زیارت کردم و نشسته نمازمو خوندم...و به ضریحش خیره شدم..گفتم راضیم به رضای خدا ..شاید این مریضی کفاره گناهانم باشه..چه بهتر.... فقط خوشحال بودم که خودمو از فیض زیارت محروم نکردم.. جالب این جا بود که برگشتی درب ورودی حرمو رو گم کرده بودیم و با این پاهای دردناک که خواهرم هم زیر بغلمو نگه می داشت ،کل دور حرم رو دور زدیم.تا درب ورودی رو پیدا کردیم ..من و خواهرم هردو می خندیدیم و راه میرفتیم . میبینی تو رو خدا با این حالمون شاید چند کیلومتر رو پیاده رفتیم.. ورم پاهام زیاد شده بود.. ودرد امون نمیداد... فرداش راه افتادیم طرف خونه.... بعد چند وقت اون مریضی از من دور شد... و تا حالا که 14 سال از اون موقع می گذره ندیدم کسی این مرض رو گرفته باشه... شاید یه امتحان بود... ولی فهمیدم که این اربابان دینمون هیچ وقت دوستدارانشونو فراموش نمیکنن وهمیشه به فکرشون هستن.. میلاداقا امام رضا علیه السلام بر همه شما عزیزان مبارک [ جمعه 87/8/17 ] [ 8:30 عصر ] [ فارا عطایی ]
[ نظر ]
|
درباره وبلاگ  با ماه و مهر همسفر جاده های اسمانی باشید. |
