|
ماه و مهر 
|
چه شبیست... پر از راز و رمز .... پر از شکوه . پر از التهاب... اسمان رنگ و بوی دیگری دارد...ستاره ها همه میزبان نگاه های زمینیانند....چشمها تشنه حضور یک نسیم اسمانی..شاید نسیم بال یک فرشته.... در لابلای مفاتیح گم میشویم....دعاها یکی یکی از زیر زبانمان پروزا می کنند....نمیدانم تا پشت بام خانه میرود یانه ؟ نمیدانم قلبم با اسمان است یا ......خدا کند که باشد..... همه مشغولند ...اخر دلمشغولیها زیاد شده است!!!!!! دستها همه رو به اسمان است...شاید هر کدامشان گم شده ایی دارند... چه خوب شد این شب هست...وگرنه کجا باید به دنبال گمشده هایمان می بودیم.... عزیز دلهای شکسته...! مهربان خدای نامهربانان...! فرشته ها در روز اول خلقت من گفته بودند که موجودی می افرینی که در زمین فتنه ها بپا کند؟ اما تو چیزی میدانستی که انان نمیدانستند...!!!! نه نه نمی خواهم ناسپاسیهایم را..به این واگذارم....که خود معترف به انم...! می خواهم بگویم...که تو خدایی و من هم بنده...تو بخشنده ای و من گناهکار ..یعنی ..بگویم چه کار هایی انجام میدهم؟ نه نه ..تو ستار العیوبی....چرا خود اعمال زشتم را فاش سازم.....؟ چه کسی جز تو میتواند بر من رحم کند....ایا خود چاره ایی دیگر برایم گذاشتی؟ خدایا من تحمل اتش سوزان جهنمی را که خود با دستان خود..با گناهان بزرگ و کوچک خود برای خود فراهم نمودم را ندارم..! پس در این دل شب ...این شب پر رمز وراز قدر ..که فرصتیست یکبار در سال، برای بازماندگان خاک که شاید تا فرصت بعدی .. انان نیز همبستر خاک شوند ..از تو می خواهم ...که همه شبها را برایم قدر قرار دهی....تا قدر همه لحظات زندگیم را با یاد تو باشم.. و دلت را نیازارم....امین [ جمعه 87/6/29 ] [ 9:25 صبح ] [ فارا عطایی ]
[ نظر ]
|
درباره وبلاگ  با ماه و مهر همسفر جاده های اسمانی باشید. |
