خداوندا!

دوستانی دارم که در اعماق قلبم جای دارند.انان شایسته ی محبتند.

پروردگارادر این لیالی قدر زیباترین مقدرات را با سربلندی

 و سعادتمندی در دنیا و اخرت برایشان مقرر فرما.امین یا رب العالمین

امروز داشتیم میرفتیم ساری برای کاری.داخل ماشین گوشم به رادیو بود .رادیو محلی مازندران.مصاحبه ایی بود با خانواده ی یکی از جانبازانی که سال 89 به شهادت رسیده بود.مصاحبه جالبی بود .همسر شهید و دخترش از اخلاق نیکوی پدر خانواده صحبت میکردند.سوزناک بود .از لحظه شهادتش که به خانمش سفارش کرد در تربیت دختراش بعد خودش غفلت نکنه و همانطو رکه تابحال در خط اهل بیت بودند به بعد ش هم باشند.خانمش میگفت  که در اخرین لحظات شهادتش به او گفت که همسنگران شهیدش کنارش هستن برای همراهیش.کمی به بیرون به ترافیک شهر نگاه کردم..داخل ماشینها.به چهره ی رانندگان و مسافران انها.ترافیک سنگینی بود.همسرم کلافه شده بود.خیابانها داشتن از انبوه ماشین منفجر میشدند.داشتم به سرگردانی بشر فکر میکردم.از اینکه از سادگی از قناعت از صداقت فاصله میگرفت.هرکسی می خواد بار خودش رو زودتر به منزل برسونه.چندتا بنر هم سطح شهر زده بودند .تبلیغ برای دعوت به شرکت در مراسم شبهای قدر.واقعا اگه ما این مناسبتها رو نداشتیم چی میشدیم.

التماس دعا

می‌گویند هر وقت آب می‌نوشی بگو یا حسین(ع)،
این روزها که آب می‌بینی و نمی‌نوشی، آرام بگو یا ابا الفضل…

از این که وضو به چهار عضو سر و رو دست و پا اختصاص یافت،این است که ایزد تعالی چون نماز را واجب کرد ،نخواست که بندگان وی آلوده به خدمت آیند، ایشان را فرمود که وضو کنند و با این چهار عضو مخصوص کرد زیرا که آدم اول روی به درخت گندم کرد و با پای برفت و به دست از درخت گندم باز کرد و بر سر نهاد و بَرِ حواء آورد، ایزد عزّ اسمه  بفرمود: این چهار عضو گناهکار را به گاه خدمت به شستن و مسح کردن تطهیر کنند.

اى مردم! همانا ماه خدا ، همراه با برکت و رحمت و آمرزش ، به شما روى آورده است ؛ ماهى که نزد خدا برترینِ ماه هاست و روزهایش برترینِ روزها ، شب هایش برترینِ شب ها و ساعاتش برترینِ ساعات است . ماهى است که در آن به میهمانى خدا دعوت شده اید و از شایستگانِ کرامت الهى قرار داده شده اید . نَفَس‌هایتان در آن ، تسبیح است ، خوابتان در آن ، عبادت ، عملتان در آن ، پذیرفته و دعایتان در آن ، مورد اجابت است . پس با نیّت‌هاى راست و دل‌هاى پاک ، از پروردگارتان بخواهید تا براى روزه دارىِ آن و تلاوت کتاب خویش ، توفیقتان دهد ؛ چرا که بدبخت ، کسى است که در این ماه بزرگ ، از آمرزش الهى محروم بماند .

منقول است: «در بصره زنى بود «شعوانه‏» نام که مجلسى از فسق و فجور منعقد نمى‏شد در بصره ،که از وى خالى باشد.

روزى با جمعى از کنیزان خود در کوچه‏هاى بصره مى‏گذشت‏به در خانه‏اى رسیدندکه از آن افغان و خروش بلند بود گفت: سبحان الله! در این خانه عجب مصیبت وغوغایى است! کنیزى را به اندرون فرستاد از براى استعلام از حقیقت‏حال، آن کنیزرفت و معاودت نکرد.و کنیزى دیگر را فرستاد آن نیز رفت و نیامد.دیگرى را فرستادو به او تاکید نمود که زود معاودت کن.کنیز رفت و برگشت و گفت: اى خاتون! این‏غوغاى مردگان نیست، ماتم زندگان است.این ماتم بدکاران و عاصیان و نامه سیاهان‏است.شعوانه که این را بشنید گفت: آه، بروم و ببینم که در این خانه چه خبر است.

چون به اندرون رفت دید واعظى در آنجا نشسته و جمعى در دور او فراهم آمده‏ایشان را موعظه مى‏کند و از عذاب خدا مى‏ترساند. و ایشان همگى به گریه و زارى‏مشغولند.و در حینى رسید که واعظ تفسیر این آیه مى‏کرد که:

«اذا راتهم من مکان بعید سمعوا لها تغیظا و زفیرا و اذا القوا منها مکانا ضیقا مقرنین دعوا هنالک ثبورا».

یعنى: در روز قیامت چون دوزخ، عاصیان را ببیند در غریدن آید وعاصیان در لرزیدن آیند.و چون عاصیان را در دوزخ افکنند در مقام تنگ و تاریک وزنجیرهاى آتشین به یکدیگر باز بسته فریاد واویلا برآورند.مالک جهنم به ایشان گوید:

زود به فریاد آمدید بسا فریاد و فغان که بعد از این از شما صادر خواهد شد» . ⁽⁴⁶⁾

شعوانه چون این را شنید بسیار در وى اثر کرد و گفت: اى شیخ! من یکى ازروسیاهان درگاهم آیا اگر توبه کنم حق - تعالى - مرا مى‏آمرزد؟ گفت: البته اگر توبه کنى‏خداى - تعالى - تو را مى‏آمرزد اگر چه گناه تو مثل گناه شعوانه باشد.گفت: اى شیخ! شعوانه منم و توبه کنم که من بعد گناه نکنم.آن واعظ گفت: خداى - تعالى - ارحم الراحمین است و البته اگر توبه کنى آمرزیده شوى.

پس شعوانه توبه کرد و بندگان و کنیزان خود را آزاد کرد و به صومعه رفت ومشغول عبادت پروردگار شد و دایم در ریاضت مشغول بود، به نحوى که بدنش گداخته شد و به نهایت ضعف و نقاهت رسید.

روزى در بدن خود نگریست، خود را بسیار ضعیف و نحیف دید گفت: آه آه، در دنیا به این نحو گداخته شدم و نمى‏دانم در آخرت حالم چون خواهد بود؟ ندایى به‏گوش او رسید که دل خوش دار و ملازم درگاه ما باش تا روز قیامت‏ببینى حال تو چون‏خواهد بود»

نیامد بدین در کسى عذر خواه که سیل ندامت نشستش گناه

منبع: معراج السعادة - می توانید کل این کتاب شریف را در اینجا ببینید

از بیانات مرجع عالیقدر ایت الله العظمی صافی گلپایگانی:

در«عبادات»، معانی بزرگ و درسهای عمیق به ما آموخته می شود که اگر به آنها توجه کنیم، افق افکار ما روشن و طرز تصور ما دگرگون می شود.

در عبادات هم جنبه عادت نهفته است و هم اظهار شوکت اسلام، اتحاد و هماهنگی مسلمین، ارشادات اخلاقی، آموزشی و تربیتی، تعالیم اجتماعی، رشد فکری، عقلی و علمی و بلکه فواید بهداشتی و اقتصادی نیز منظور شده است.

همین روزه ماه رمضان که از ارکان اسلام و نیز شعائر بزرگ و وسیله ای جهت تقرب به خدا است، آیا با همان برنامه مقرر انجام می شود؟ و آیا ماه رمضان ما همان ماه رمضان اسلام است؟ این موضوع و مسئله ای است که به بررسی و تحقیق نیاز دارد.

ماه رمضان اسلام: چنانچه از خطبه حضرت رسول اکرم ـ صلی الله علیه وآله وسلم ـ استفاده می شود، فرصتی برای افزودن به اعمال خیر و کارهای نیک، دستگیری از فقیران و بینوایان، پیوند با خویشاوندان، یاری ضعیفان، تکمیل و تهذیب اخلاق، فرو خوردن خشم و غضب و کنترل قوای شهوانی است.

اما برنامه ماه رمضان ما: پرخوری در افطار و سحر، تندخویی و بدزبانی با نزدیک و بیگانه، شب نشینی های زیان بخش، معاشرت ها و جلسات بیهوده است.

در ماه رمضان اسلام: شیاطین مغلولند و اسباب گناه در این ماه فراهم نبوده و محیط، برای فعالیت شیاطین و رشد قوای اهریمنی و افکار زشت ابلیسی مساعد نمی باشد. همه جا به نور این ماه منور است و صدای دلنواز و روح بخش تلاوت قرآن مجید و صوت مناجات و دعا و استغفار، دل ها را به سوی خدا متوجه می سازد و خفتگان بستر غفلت را بیدار می کند.

ماه رمضان ما: شیاطین در آن مشغول کار و اغوا و اضلال بوده و جز چند شب، ... از مصونیت هایی که باید در این ماه از معاصی وجود داشته باشد، خبری نیست و چشم و گوش، همیشه در معرض گناه و معصیت است.

ماه رمضان اسلام: بهترین فرصت و گرانبهاترین وقتی است که حتی یک دقیقه و ثانیه هایش نباید هدر برود و بیهوده مصرف شود؛ بلکه باید تمام دقایق و ساعات آن در انجام کارهای نیک و اعمال حسنه، تفکر و تأمل، توبه و اصلاح حال سپری شود.

ماه رمضان ما: بیشتر اوقاتش تلف می شود و اوقاتی به این عزیزی، آسان از دست می رود.

ماه رمضان اسلام: مسلمانان باید در آن به مناسبت نزول قرآن در سیره رسول اکرم(ص)؛ شخصیتی که قرآن به او نازل شد به طور عمیق مطالعه کنند و ارشادات و راهنمایی های آن رهبر عالیقدر آسمانی را ـ که دافع هر ضرر و خسارت و علاج کننده تمام مشکلات اجتماعی و حیاتی است ـ سرمشق خود قرار دهند و به حکم: «لقد کان لکم ف ی رسول الله اسوه حسنه لمن کان یرجوا الله والیوم الأخ ر» (احزاب:21) به روش و سلوک آن رسول اعظم خدا(ص) تأسی کنند.

ماه رمضان ما: اکثریت مسلمانان از سیره رهبر عظیم خود بی اطلاع بوده و در این موضوع که درس و بحث، تفکر و مطالعه در آن بر هر مسلمانی لازم است، نه در ماه رمضان و نه در ماه های دیگر اهتمام شایان ندارند و به دانستن تاریخ حیات رسول خدا(ص) که آموزنده ترین صفحات تاریخ است اعتنای لازم و کافی نمی کنند. تاریخ کدام شخصیت ها و رجال تاریخ، زعما و رهبران اصلاحات و انقلاب ها و پیامبران بزرگ، مانند تاریخ پیامبر بزرگ اسلام(ص)، آموزنده و سودمند است.

ماه رمضان اسلام: ماه درس علوم دین از قبیل: فقه، احکام و معارف حقیقی است تا خدا را از روی معرفت و بصیرت بپرستیم و طعم ایمان را بچشیم و در جمال ربوبیت، واله و حیران گشته و روح ما به عوالم عالی تر طیران نماید.

و این حدیث که از پیغمبر(ص) روایت شده است، بر ما منطبق شود: «اذا اراد الله به عبد خیراً فقهه فی الدین، ویلهمه رشده» (کافی1: 32)

ماه رمضان ما: در جهالت و نادانی می گذرد و این مدرسه عالی و همگانی اسلامی به صورت تعطیل جلوه کرده و معلم و مدرس، شاگرد و دانشجو در آن کم است و ادعیه آن کمتر مورد استفاده و تأمل قرار می گیرد.

ماه رمضان اسلام: ماه نشاط و اقبال و شتاب به سوی عبادت و تقرب به خدا است.

ماه رمضان ما: بعضی آن را در کسالت و سستی و تن پروری و خواب و بی خبری به پایان می رسانند.

ماه رمضان اسلام: آغاز فصل جدید و مرحله نوین عمر و زندگی است که در آن باید قوای فکری و اخلاقی خود را از نو به رشد و نمو وا داریم و با گذشته خود وداع کرده و دل خود را جلا دهیم و زنگار معصیت و گناه را از آن بزداییم.

ماه رمضان ما: تغییر مختصر در وقت خوردن غذا و امساک از مفطرات است که هر چند امتثال و اطاعت فرمان خدا و دلیل بیدار بودن وجدان دینی و شعور مذهبی است و نسبت به آن بدبخت ها و گمراهانی که روزه را افطار می کنند شرافت و فضیلت آن بسیار است؛ اما با این وجود، روزه دار نباید فقط به امساک از مفطرات قناعت کند؛ بلکه باید سایر برنامه هایی را که برای روزه داران معین شده نیز انجام دهد تا از فواید بسیار و رحمات واسعه الهی در این ماه حداکثر استفاده را بنماید.

ماه رمضان اسلام: سبب تهذیب نفوس، تطهیر قلوب و تخلق به اخلاق حمیده، اعتیاد به عادات حسنه، تمرین خلوص نیت، احیای معالم و مبانی اسلامیت و انسانیت، انتشار محبت و نوع پروری و صداقت است.

ماه رمضان ما: بسا شب نشینی ها و مجالسی که پس از افطار برپا می شود و با متحمل شدن مصارف زیاد به پرخوری، غیبت، لهو و مزاح های باطل و گفت و شنودهای بی ثمر مشغول شده و با شکم چرانی هایی که می کنند از حکمت نبویه «صوموا تصحوا» محروم می شوند و چون از روح همکاری و همدردی اسلامی و ارتباط معنوی و اتصال ناگسستنی قلبی و ایمانی، نشانه و علامتی نیست، آن دید و بازدیدها و معاشرت ها، سبب کینه و عداوت و دشمنی و سوء تفاهم می شود.